به گزارش آبنما کار، ایران در شصتمین دوسالانه هنر ونیز شرکت می کند و عنوان پاویون ایران برگرفته از مصرع شعر معروف سعدی ـ «بنی آدم اعضای یک پیکرند» ـ است. اعلام شده در این رویداد عبدالحمید قدیریان، غلامعلی طاهری، کاظم چلیپا، مرتضی اسدی و مصطفی گودرزی به نمایندگی از هنرمندان ایرانی انتخاب شده اند و بامداد امروز ـ دوشنبه ـ ۲۰ فروردین ماه در نشستی جزئیات این حضور برای خبرنگاران تشریح شد.
به گزارش خبرنگار ایسنا، در این جلسه محمد خراسانی زاده (مدیرکل هنرهای تجسمی و رئیس پاویون جمهوری اسلامی ایران)، امیر عبدالحسینی (دبیر ارشد پاویون)، شعیب حسینی (دبیر هنری)، جعفر واحدی (مدیرعامل موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر و دبیر اجرایی پاویون)، محمد زرویی نصرآباد (مدیرکل هنرهای تجسمی حوزه هنری)، عبدالحمید قدیریان و مرتضی اسدی (هنرمندان نقاش) حضور داشتند.
خراسانی زاده از بینال ونیز بعنوان مهم ترین رویداد عرصه تجسمی دنیا یاد کرد و خاطرنشان کرد که این رویداد از سال ۱۸۹۵ پابرجا می باشد و ۵۹ بار برگزار شده است.
او اشاره کرد: دوسالانه ونیز بعنوان پدیده ای که سرآمد رویدادهای مشابه شد، جایی برای جریان سازی و معرفی اتفاقات مهم هنرهای تجسمی است. به لطف خدا این شرایط برای ما فراهم گردید که نمایندگی رسمی ایران را داشته باشیم. در اولین نشست خبری که بنده در تیرماه ۱۴۰۲ خدمت خبرنگاران بودم این وعده را دادم. وزیر محترم هم بخصوص در اختتامیه جشنواره تجسمی فجر بر این امر تاکید نمودند. باوجود تمام دشواری ها به سبب تأمین بودجه و تفاوت ارز پایه ی ما با فضای بین الملل، این اتفاق محقق شد.
او اظهار داشت: سال ۱۹۵۹ و ۱۹۶۱ دو دوره قبل از انقلاب اسلامی شاهد حضور هنرمندان ایرانی بودیم؛ البته حرف و حدیثی در رابطه با پاویون رسمی وجود دارد.
خراسانی زاده اظهار داشت: این رویداد اول اردیبهشت کلید می خورد و در ونیز افتتاح می گردد و تا اوایل آذرماه ۱۴۰۳ برپا خواهد بود. پاویون ایران در فضای کمتر از ۲۰۰ متر مربع مستقر خواهد شد و آثار خویش را به نمایش خواهد گذاشت.
به قول او پنج هنرمند در پاویون جمهوری اسلامی ایران برای این رویداد حضور دارند.
مدیرکل هنرهای تجسمی اظهار داشت: باید بگویم نمی شود رویدادی در این سطح اجرا شود و جمهوری اسلامی ایران در آن حضور نداشته باشد؛ حتی اگر هزینه آن زیاد باشد. ما در هر شرایطی باید ظرفیتهای بی بدیل هنری خویش را در چنین رویدادهایی به نمایش بگذاریم. به همین دلیل دعوت از بخش خصوصی که فضای مناسبی را می توانند فراهم آورند هم می تواند مفید فایده باشد.
خراسانی زاده اشاره کرد: در روز دوم اردیبهشت ماه و فورا پس از افتتاح رسمی رویداد، با حضور بعضی هنرمندان و دست اندرکاران پاویون را افتتاح خواهیم کرد.
در ادامه امیر عبدالحسینی، دبیر ارشد هنری پاویون ایران در دوسالانه ونیز صحبت کرد. او اظهار داشت: در پاییز سال ۱۴۰۲ و پس از بمباران بیمارستانی در غزه، مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری در نظر داشت برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا نمایشگاهی برگزار کند.
او اظهار داشت: به همین دلیل قرار شد رویدادی در این رابطه برنامه ریزی شود که بخش نمایشگاهی آن به من سپرده شد. بوم های یکسانی ارسال و سناریوی نمایشگاه آماده شد. عنوان نمایشگاه بر مبنای «والایی» شکل گرفت، با این تعریف که حقیقت هایی وجود دارد که احساس می شود و ادراک می شود و قابل بیان نیست. در نهایت اما برگزاری این نمایشگاه با تاخیر مواجه گردید.
او افزود: در اختتامیه جشنواره هنرهای تجسمی فجر به شکل جدی از لزوم حضور ایران در دوسالانه هنر ایران در ونیز سخن گفته شد. بعد از اختتامیه جشنواره هنرهای فجر یعنی همان زمان که حوزه هنری قصد داشت این نمایشگاه را برپا کند، با نظر و مشورت دوستان قرار شد طرح این نمایشگاه برای دوسالانه ونیز نوشته شد تا در کنار دیگر طرح ها بررسی شود. در انتها از بین طرح های موجود این طرح مورد نظر قرار گرفت.

او در رابطه با علل انتخاب این مورد برای دوسالانه ونیز اظهار داشت: نکته اول اینست که سرآمدان هنرهای تجسمی ایران در این نمایشگاه حضور داشتند؛ همچون کاظم چلیپا، مصطفی گودرزی، غلامعلی طاهری، عبدالحمید قدیریان و مرتضی اسدی همچون حاضران هستند. نکته دیگر نگاه اجتماعی و مبحث محور بودن در هنرهای تجسمی بود که باعث شد این طرح اولویت داشته باشد. بخصوص در شرایطی که هشت هزار هنرمند خواهان حذف اسراییل از دوسالانه ونیز شده بودند.
او افزود: به همین دلیل در نهایت با برنامه ریزی های انجام شده غرفه رسمی جمهوری اسلامی ایران با عنوان بنی آدم اعضای یک پیکرند افتتاح می گردد که قرابتی با این نمایشگاه دارد.
او در رابطه با هنرمندان حاضر در این نمایشگاه اظهار داشت: این هنرمندان فرزند زمانه خود و صاحب بیان شخصی هستند.
عبدالحسینی افزود: عنوان نمایشگاه «والایی» است که بر مبنای استیتمنت نمایشگاه است و سناریویی با سیر نمایشگاه بهتر بوجود آمده است. آثار همه یک اندازه و یک فرم و بر مبنای مبحث واحد کودکان غزه است که همه با سروده های محمود درویش نام گذاری شده است. باتوجه به ارائه هنر معاصر جنبه های نور، صوت و… هم به نمایشگاه اضافه شده و ارائه جذاب و جریان سازتری را خواهیم داشت. یکی از آثار شانزدهمین جشنواره تجسمی فجر با مبحث آینه های نور هم دعوت شد که با محوریت یکی از آثار نمایشگاه در معرض دید قرار داده می شود.
مرتضی اسدی هنرمند نیز دقایقی صحبت و با اشاره مبحث غزه اشاره کرد: بعنوان یک نقاش تلاش کردم این اتفاق که افتاده را رصد کنم اما من حتی جرأت نمی کردم تصاویر را نگاه کنم. سابقه کار من در ارتباط با مساله فلسطین به دوسالانه در سال ۱۳۷۲ بازمی گردد اما سال جاری ماجرا فرق کرده است و نسل کشی بوجود آمده است. کودکی که هنوز زاده نشده و رنگ زندگی را ندیده است کشته می شود. من نتوانستم با تحلیل سیاسی خودم سخنی بگویم اما تلاش کردم با نقاشی این تابلو حرف خویش را بیان کنم. شادمانی ندارد؛ ناراحتم از این که قلم ما باید در بیان کشتار و نسل کشی استفاده گردد.
مرتضی اسدی هنرمند هم دقایقی صحبت کرد. او اظهار داشت: بعنوان یک نقاش تلاش کردم این اتفاق که افتاده نه تنها بمباران وحشیانه که در این شش ماه انجام شد و من حتی جرات نمی کردم تصاویر را نگاه کنم. سابقه کار من در ارتباط با مساله فلسطین به دوسالانه در سال ۱۳۷۲ بازمی گردد اما سال جاری ماجرا فرق کرده است و نسل کشی بوجود آمده است. کودکی که هنوز زاده نشده و رنگ زندگی را ندیده است کشته می شود. من نتوانستم با تحلیل سیاسی خودم سخنی بگویم اما تلاش کردم با نقاشی این تابلو حرف خویش را بیان کنم. شادمانی ندارد؛ ناراحتم از این که قلم ما باید در بیان کشتار و نسل کشی استفاده گردد.

عبدالحمید قدیریان ـ هنرمند ـ هم اظهار داشت: صحبت های اصلی را دوستان انجام دادند. این کارها به قصد این نمایشگاه انجام نشده بود و برای قبل تر است. پیش از این که این نشست اجرا شود گفتم با این اتفاقی که در جهان می افتد بنظر می رسد باید وارد تبیین های جدید شویم. گویی دنیا پوشش تزیینی خویش را از دست داده است. کاملا دست یهود در تمام سیستم ها نمایان شده است. از پیش می دانستیم سیستم تئوریک هنر توسط یهود طراحی شود و مبنای اصلی آن مبنای اومانیستی است که بسیاری جوامع را به پوچ گرایی سوق دادند. تصور من اینست که اندیشمندان باید برای شرایط پیش رو در کنار یکدیگر باشند. اگر در این فضا تولید مبنا و نظریه نشود؛ مبنایی که در حوزه تعالی انسان راهگشا باشد، تصور من اینست که میتوان این مبنا را ایجاد کرد. تصور من اینست که اگر آنجا شرکت کنم و بحث های میزگردی و مصاحبه ای پیش آید وارد بحث های چالشی شویم و هنر را از آزادی بی بند و باری که انسان را به پوچی می رساند نجات دهیم. هنر والاترین ارزش انسان است و حیف است در ابهامی به نام آزادی فکر به اضمحلال کشیده شود. در اثر من به ایمان فلسطینیان و ایمانی که در فطرت ها جلوه کرده پرداخته شده است؛ فکر نمی کردیم خیلی از کشورهای جهان واکنش نشان دهند در حالیکه واکنش نشان دادند و این از نور ایمان فلسطینیان است؛ چرا غزه ای ها وارد این نگاه معنوی و الهی شدند و به صورت معجزه وار با یکدیگر یکدست هستند در حالیکه تک به تک کشته می شوند.
مدیرکل تجسمی حوزه هنری محمد زرویی نصرآباد هم در همین رابطه اظهار داشت: باتوجه به نگاهی که در چند سال پیش رو دارد و شعاری که هنر متعهد به حقیقت و هنر انقلاب دارد، هنرمندانی با این رویکرد زیر چتر حمایت و همراهی حوزه هستند. یکی از همکاریهای حوزه هنری و موزه هنرهای معاصر نمایشگاه کارتون و کاریکاتور بود؛ این نمایشگاه نشان داد که هنرمندانی همزمان با ما صحبت می کنند که یک صحبت مشترک با ما دارند.
او با اشاره به جنبش دیوارنگاره ها که ضد صهیونیسم به صورت جدی پیگیری می شود و با اشاره به همکاری حوزه هنری با پاویون ایران در ونیز هم اظهار داشت: حوزه هنری تلاش دارد در بینال و جشنواره های بین المللی نقش آفرینی داشته باشد و برای هنرمندانی که در سالهای مختلف با حوزه هنری کار می کردند فضایی را برای ارائه آثارشان در سرتاسر دنیا بوجود آورد. ونیز هم یکی از این اتفاقات است که حوزه هنری شرایط را برای هنرمندان متعهد به حقیقت فراهم خواهد نمود.
در ادامه خراسانی زاده در پاسخ به سوال خبرنگاران در خصوص ضرورت توجه بیشتر به مسائل داخل ایران در جشنواره ها و رویدادهای بین المللی، اظهار داشت: نکته مهم اینجاست که در بدو کار، ما سیاست موضوعی تنظیم نکردیم. باتوجه به فشردگی زمانیکه داشتیم مشورت های زیادی انجام شد. اصلا ابتدا کار دیگری ارائه شد اما مساله این بود که به صورت مداوم به فکر کیوریت نمایشگاه بودیم. ما بر اساس بهترین کارهای حاضر و آماده اقدام کردیم و در نهایت دلیل این که این کار انتخاب گردید هم توضیح داده شد.
او افزود: کاری که از صفر کیوریت شده است این پدیده مبتنی بر یک طراحی پیش رفته بود. این آثار برای نخستین بار نمایش داده می شود. این که ماجرای غزه ماجرایی جهانی است مد نظر بوده. نگاه ما مساله انسانی است و نه سیاسی. خلاصه کنم سیاست ما بر اساس مضمون نبود، بر مبنای بهترین مجموعه کیوریت شده بود که برگزیده شد.

رئیس پاویون ایران در رابطه با بودجه ای که برای پاویون جمهوری اسلامی ایران در ونیز در نظر گرفته شده است، اظهار داشت: حقیقت اینست که در بینال شصتم ۸۷ کشور به صورت رسمی حضور خواهند داشت. بعضی کشورها در فضای اولیه بینال فضای ثابت دارند و بعضی کشورهای دیگر به صورت مستقل فضایی را اجاره کردند. در فضایی استیجاری از لحاظ یورو سنگین بود که حدودا ۴۰۰ هزار یورو نیاز بود، بر اساس همین اعداد شروع کردیم اما با خطرپذیری بسیار بالا پیش بردیم و با توجه به این که این مبالغ موجود نبود در هفت ماه حضورمان کمتر از ۲۰۰ هزار یورو را برآورد کردیم که همین میزان را نداریم. بیشترین هزینه ما گذران هفت ماه هست. حضور افراد را به حداقل ممکن رساندیم.
او اظهار داشت: در محدودترین تعدادِ ممکن می رویم. حوزه هنری حتی همراه کردن بعضی هنرمندان را پذیرفته است؛ چونکه ما از پس پرداخت هزینه آن برنمی آمدیم.

منبع: آبنما کار