آبنما کار: مجسمه سازی که با ساخت مجسمه آرش برای میدان ونک به شهرت رسیده، از سانسورهایی اظهار داشت که حتی در حوزه هنر او نیز دست و پای هنرمندان را می بندد.
به گزارش آبنما کار به نقل از خبر آنلاین به نقل از روابط عمومی برنامه، دهقان محمدی، مجسمه سازی که با ساخت مجسمه آرش کمانگیر به شهرت رسید، با حاضرشدن در برنامه «ساطور» در گفتگو با منصور ضابطیان درباره ی سانسور در رشته هنری خود گفت.
شهردار منطقه ۳ یک مرتبه هم به ما سر نزد حالا صفحه اش پر از تصاویر آرش است این مجسمه ساز درباره ی مجسمه آرش توضیح داد: «ما ۶ ماه در میدان ونک کار کردیم و شهردار منطقه ۳ حتی یک مرتبه نیامد سر بزند و بپرسد شما چه کسی هستید؟ بعد که کار به اتمام رسید او جشنی گرفت که در صفحه اینستاگرامش هم بروید تصاویرش هست و هرکسی نداند فکر می کند سفارش او بوده است. این کار سفارش سازمان زیباسازی بود.»
این مجسمه ساز افزود: «مجسمه ای از حضرت مسیح یا مریم مقدس در لبنان ساخته بودند که در جنگ با داعش نابود شد. اگر آنرا کنار بگذاریم آرش بزرگ ترین مجسمه فیگوراتیو خاورمیانه است. من شمیران بزرگ شده ام اما خانه مادربزرگ و مدرسه ام ونک بود و خیلی دوست داشتم آن جا کاری داشته باشم اما به من این کار را نمی دادند. به پدرم گفتم گفت نه اصلا قبول نمی کنم. گفتم سال جاری ۸۰ ساله می شوی، بیا با هم این کار را انجام بدهیم و بالاخره او راضی شد و به ایران آمد. او یک ماکت کوچک ساخت و من آنرا بزرگ کردم. در مراحل مختلف هم استاد می آمد و نظارت می کرد و تنها جایی که من هم نظری دادم و او کوتاه آمد عضلانی بودن مجسمه بود. گفت مگر آرش بدنساز است؟ من هم گفتم باید مطابق استانداردهای بچه های امروزی که اونجرز می بینند این کار را ساخت.»
می گفتند مجسمه آرش محرک است! او درباره ی تغییر و تحولات مدیریتی پس از پایان ساخت مجسمه اظهار نمود: «مدیر جدیدی آمد که کار را دید و گفت من اصلا این را نمی خواهم. گفت این بدنش ۶ تکه و محرک است! چیزی درباره ی دستش گفتند که اصلا رویم نمی شود توضیح بدهم. کار را ۶ ماه خواباندند. از دفتر آقای چمران زنگ زدند و گفتند خجالت بکشید این کارها چیست؟ دیگر با اکراه گذاشتند کار نصب شود. من تا لحظه آخر هم فکر نمی کردم کار نصب شود ولی پس از آن جنگ آغاز شد. مهدی تدینی یک استوری گرفت و پخش گردید. ناغافل در ماهواره به شبکه معاندی رسیدم و دیدم دارد بیوگرافی مرا پخش می کند! در جنگ ۱۲ روزه هم کار به یک نماد تبدیل شد. زمانیکه صداوسیما را زدند من روی داربست بودم تا نصب را تمام کنیم! بعد پدرم را به نوشهر رساندم و خودم برای کار به تهران برگشتم. حالا که کار نماد جنگ ۱۲ روزه و مقاومت شده هم دیگر کسی آنرا پایین نمی آورد. البته آن آقای مدیر هم اکنون در تلویزیون سمت مهمی دارد و تعیین می کند بچه های ما چه چیزهایی تماشا کنند.»
با آقای زاکانی که در تلویزیون از من تشکر می کند حرف دارم محمدی درباره ی تجربه ساخت آثاری که مدیران ابتدا با آن مخالفت کنند و پس از موفقیت صاحب آن شوند، اظهار داشت: «بسیار پیش آمده. با همین آرش تصاویر یادگاری زیادی گرفتند. امیدوارم یک روز آقای زاکانی را ببینم و به او بگویم شما که لطف می کنید و در تلویزیون از من تشکر می کنید همان فردای بمباران که پدر من در منزل بود شهردار منطقه به کسی گفته بود برو خلاف بساز تا جنگ است. این مثل احتکار تا زمان جنگ می ماند. یک خانواده تا بامداد از ترس بمب خواب شان نمی برد و کسی که مسئول آرامش مردم است در آن زمان اجازه ساخت خلاف را بدهد. همان ها آمدند و با کار من عکس یادگاری گرفتند. مهم نیست و آن کار برای شهر می ماند.»
او با بیان اینکه از ساخت مجسمه آرش خیلی خوشحال است اظهار داشت: «بدون دروغ در خواب هم نمی دیدم این کار این قدر بگیرد و من هم معروف ترین مجسمه ساز ایران شدم. البته اشتباه نشود، من بهترین نیستم فقط کاری را ساختم که برای اغلب مردم قابل فهم بود و به واسطه رسانه دیده شد. همزمانی جنگ و بودن این مجسمه در میدان ونک هم عواملی بود که دست به دست هم داد تا کار در این سطح دیده شود.»
این مجسمه ساز در جواب اینکه اگر هیچ سانسوری وجود نداشت، چه مجسمه ای را برای کجا می ساخت، توضیح داد: «دوست دارم مجسمه آریو برزن که مقابل اسکندر ایستاده را بسازم. از بین شاعران هم به خیام علاقه دارم اما آقای صدیقی نسخه درجه یک آنرا ساخته است.»
تناولی مریض احوال است محمدی در آخر با مرور آثاری از ابوالحسن صدیقی، غلامرضا ارژنگ، ایرج محمدی و حسین عماد، درباب پرویز تناولی اظهار داشت: «ایشان قدری مریض احوال هستند و امیدوارم سلامتی شان را به دست بیاورد. او نگین تاریخ هنر تجسمی ایران است.»
منبع: آبنما کار
About the Author
