آبنما کار: آبنما کار: آیین وداع با پیکر زنده یاد بابک برزویه عکاس سینما و مطبوعات با حضور خانواده او و جمع کثیری چهره های فرهنگی و هنری و مردم در مقابل خانه هنرمندان ایران اجرا شد.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر به نقل ازروابط عمومی خانه هنرمندان ایران، آیین بدرقه پیکر زنده یاد بابک برزویه عکاس سینما و مطبوعات بامداد امروز جمعه ۲۸ مرداد مقابل خانه هنرمندان ایران اجرا شد.
در ابتدای این مراسم مرتضی یراق بافان به قرائت آیاتی از قرآن کریم پرداخت.
در ادامه کامران ملکی اظهار داشت: روز گذشته روز جهانی عکاسی بود و ما امروز با بابک برزویه که عاشق عکاسی سینما و هنر بود، وداع می نماییم. او دوست صادق، یار بامعرفت و انسانی شریف و نجیب بود و حق بزرگی بر گردن هنرمندان و چهره های فرهنگی کشور داشت. با قاب هایی که می گرفت هنرمندان را ثبت و ضبط می کرد و بواسطه تصاویر او خیلی از هنرمندان جاودانه شدند. مدیران فرهنگی و همکاران زیادی در جمع ما حضور دارند. بابک حضور گسترده ای در نهادها و مراکز مختلف داشت. امروز هنرمندان زیادی به قطعه هنرمندان می آیند تا از او بابت قاب هایی که ثبت کرد، تشکر کنند. او دوستان خوبی داشت چون خودش خوب بود. لبخند از چهره اش هیچ گاه محو نمی شد. از دوستان نزدیک او مدیری است که همیشه از توانایی های بابک در سمت هایی که بود، استفاده می کرد.
ملکی در ادامه از علیرضا تابش مدیر فرهنگی دعوت به سخنرانی کرد.
امید و زیبایی و سرزندگی را نشر می داد
تابش بیان کرد: فقدان برادر و دوست عزیزم را به همه شما و خانواده هنر و عزیزانش تسلیت می گویم. ناباورانه پیکر عزیز بابک برزویه را بدرقه می نماییم و این روز مقارن با روز جهانی عکاسی است و عاشقانه او، دوربین بود و عکس و دقتش در عکاسی زبانزد همه. او تنها ۵۳ سال فرصت زیست یافت و هنرمندانه و مسئولانه زیست.
وی در ادامه این شعر امیرهوشنگ ابتهاج را خواند: زندگی زیباست ای زیبا پسند…زنده اندیشان به زیبایی رسند… آنقدر زیباست این بی بازگشت… کز برایش می توان از جان گذشت… در این مجال به عنوان یکی از دوستان بابک به چند نکته بارز که از او آموختم، اشاره می کنم. بابک عمل به اخلاق را یک وظیفه نمی دانست بلکه در اندیشه دیگران بودن جز صفاتش بود. روحیه باز و متکثری داشت و بنا بر این در این جمع از هر سابقه و صنفی حضور یافته اند. به خانواده اش بها می داد. به این که پریا و بردیا فرزندانش از کودکی کتابخوان بوده اند، افتخار می کرد. به رقم تراکم فعالیت خبری و آموزشی از مسئولیت اجتماعی شانه خالی نمی کرد و در بحران های سیل و زلزله و… کنار مردم بود. تقویم و زمان برایش اهمیت داشت و یادآوری تولد چهره های هنری کشور در صفحات اجتماعی او برون داد همین روحیه اش بود، اهل تکبر نبود و با شیرینی همیشگی اش لبخند بر لب همه می نشاند. در تبلیغات و خبر منشا اتفاقات زیادی شد برای معرفی شکوه و زیبایی ایران در قالب هنر تلاش می کرد. با آنکه می توانست در آژانس های خبری دنیا کار کند در ایران ماند. همیشه یادگیرنده و آموزش دهنده بود. در لحظات ضروری خود نیز اهل مشورت گرفتن بود. خستگی ناپذیر بود و بیماری او را از تک و تا نیانداخت و با برگزاری تورهای آموزشی در شهرهای مختلف به علاقه مندان هنر عکاسی توجه داشت و دعای خیر اهل هنر وسانه در مدت کما بودنش همراهی اش کرد.
وی در آخر اظهار داشت: چه حیف که خبر رفتنش این روزها در رسانه پیچیده و بر بیلبوردها، رنگی به جا گذاشته است. امید و زیبایی و سرزندگی را نشر می داد و سریع با کارنامه ای درخشان از دنیا رفت.
مجالی که موجب شد بابک برزویه آرام آرام سفر کند
در ادامه امیر عابدی عکاس و از دوستان نزدیک بابک برزویه روی سن آمد و درباره ی این هنرمند فقید اظهار داشت: از بابک گفتن خیلی مشکل است. بیشتر تصور می کردم او روزی از من بگوید. به مناسبت روز اهل قلم مراسمی در موزه سینما بود و من به نمایندگی لوحی را برای بزرگداشت بابک گرفتم اما هنوز نتوانستم لوح را به خانواده او بدهم برای اینکه دستانم می لرزید. آنچه برای بابک رخ داد ممکنست برای همه ما رخ بدهد. تعریف های مختلفی می توان از او کرد، بابک پرشور و همیشه حاضر و همیشه خندان و حتی شاید یکدنده بود؛ بر آنچه بدان اعتقاد داشت.
وی اضافه کرد: دوستی ما همیشه پایدار بود و سر سوزنی از آن کاسته نشد. به نظرم آنچه در هفت ماه اخیر بر او گذشت، برایش یک مجال بود. چشم های وی در هنگام کما باز بود اما هیچ جا را نمی دید و فکر می کردم انگار دوربینی است که در آن فیلم ندارد. این مجالی برای بابک بود تا آرام آرام از دنیا سفر کند برای اینکه او نمی توانست به آسانی چشم بر این دنیا ببندد. همه ما هر بامداد به دیدن تصاویر او از منظره های زیب عادت داشتیم. به نظرم وی در گوشه ای از این جمع اکنون دوربین به دست ایستاده است و دارد ما را ثبت می کند. وی در همه صنوف در رابطه با عکاسی حضورداشت و این نشان دهنده مسئولیت پذیری او بود. اما امروز ما به امنیت شغلی بیش از هر چیز دیگری نیاز داریم. امیدوار هستم تجربه بابک موجب شود دوستان تصمیم گیرنده بیشتر به هنرمندان فکر کنند. راهکار رسیدن به امنیت شغلی و بیمه بیکاری برای هنرمندان بسیار ساده است و ما می توانیم مشورت دهیم.
در ادامه کامران ملکی که اجرای مراسم را برعهده داشت، به همراهی بابک برزویه و زنده یاد فرشته طائرپور در پروژه های مختلف اشاره نمود و اظهار داشت: می دانم فرشته طائر پور امروز به بابک خوشامد خواهد گفت.
بابک خرم کار
در ادامه سیف اله صمدیان عکاس و فیلمبردار باسابقه سینما روی سن آمد و اظهار داشت: این هولناک ترین جایگاه برای من است که در این مراسم درباره ی بابک صحبت کنم. او برای من «بابک خرم کار» بود. در زمانه ای که نسل او به جایگاه اصلی خود نرسیده اند و به خاطر سیاست زدگی های مفرط انگیزه ای هم نداشتند او همه این محدودیت ها را کنار زد و فکر نمی کنم کسی از دوستان او وقتی می دیدش او را بیکار دیده باشد. بابک غر زدن ها و تنبلی ها را کنار زد. در دهه ۷۰ قرار بود عکس فیلم «سفر به چزابه» را پشت جلد مجله ای کار نماییم که او به دفتر ما آمد و عکسهایی را که برگزیده جشنواره شده بود به ما داد و دوستی ما تا امروز ادامه یافت. پدر بزرگوار او از استثنایی ترین تجربه های پدرانه را در ایام بیماری بابک گذراند و ارتباط ما با بابک در این ایام بواسطه امیر عابدی بود و به ما گزارش هایی از وضعیت او می داد. اگر عرصه های کاری بابک را مرور نماییم از فردا جور دیگری به جامعه نگاه خواهیم کرد.
خداحافظ رفیق
مهدی آشنا رئیس انجمن عکاسان خانه تئاتر نیز در ادامه اظهار داشت: سلام بابک جان. هر بار که ملاقاتی داشتیم فقط یک تصویر ثابت از تو به من سلام می کرد؛ چشمانی مصمم و آبی و صدایی پر از انرژی. این که چقدر کارت را دوست داشتی و داشتند بماند برای بعد و تو همیشه از کار و پروژه های ناتمام صحبت می کردی و با صدای تکه تکه ما را نگران می کردی و وقتی صدایت ملایم می شد خیالمان راحت می شد. باید بگویم جایت همیشه بین ما خالی است و دلتنگ خنده هایت خواهیم شد. اما آنقدر غمگینم از نداشتنت که حوصله ام نیست تا بیشتر برایت بنویسم، می نویسم اما تا فراموش نکنم که از امروز جای خالی تو مصیبت دردناکی برای ماست. خداحافظ رفیق.
هنر بابک برزویه جایگزین مرگ جسمانی اش شد
افشین شاهرودی عضو شورای عالی خانه هنرمندان ایران و عضو انجمن عکاسان ایران نیز در ادامه عنوان کرد: فکر نمی کردیم روزی در مراسم وداع با بابک شرکت نماییم و سیف اله صمدیان چه درست گفت این هولناک ترین اتفاق برای ماست. دو روز است گویی خواب می بینم و هرچه فکر کردم چه بگویم چیزی به ذهنم نرسید. دشوار است از کسی حرف بزنیم که در انجمن عکاسان هر بار به مشکلی برمی خوردیم او را گره گشا می دیدیم. بزرگ ترین هراس بشر در همه تاریخ مواجهه با مرگ بوده است و ما سه وسیله در رابطه با این موقعیت محتوم در اختیار داریم که علم، هنر و دین است. علم موجب می شود مرگ را به تعویق بیاندازیم، دین موجب می شود تا آرامشی از رو به رو شدن با آن بیابیم. هنر نیز جایگزینی برای مرگ جسمانی انسان است.
همراهی با بابک تا پایانی ترین ایستگاه قطار زندگی
در ادامه سیدغلامرضا کاظمی دینان مدیر فرهنگی درباره ی زنده یاد برزویه اظهار داشت: عجب رسمی است رسم زمانه…من برای بابک برزویه گریه نمی کنم او از زندگی لذت برد و زیبا زندگی کرد. از آدمیت عبور کرد و به انسانیت رسید. انسان کاملی بود که همه رفتارش در راه خدمت بود. یک دفعه اخم نداشت و همیشه لبخند زیبایی همراه خود داشت. یکبار به من اظهار داشت: رفیق من بنده ای هستم که خدا آفریده تا به هیچکس بدی نکنم و کسی را نرنجانم. تعدادی از استادان روابط عمومی به من گفتند او از هیچ کس کینه نداشت. شوخ طبع و بخشنده و مهربان بود. چقدر خوب است در قطار زندگی کسی باشیم که دیگران دوست داشته باشند تا پایانی ترین ایستگاه همراهشان باشیم و بابک این چنین بود.
بابک برزویه عشق عجیبی به کارش داشت
در ادامه پیام پوران درخشنده که در ایران حضور نداشت و برای بابک برزویه نوشته بود، قرائت شد. متن این پیام به شرح زیر است:
«بابک برزویه عشق عجیبی به کارش داشت و مدام درگیر ایده ای جدید بود. همیشه با آمدن سر صحنه لبخند را بر فضا جاری می کرد و شکار لحظه ای از بازی هایی را که بعدها تصاویر ماندگاری می شدند، به ما نشان می داد.»
شاخه نورسته بهار بود
احترام برومند نیز در مراسم عنوان کرد: بابک مثل شاخه نورسته بهاری شکننده و رفیق و یار و همراه بود. سالهای زیادی است که او را می شناسم اما در هشت سال اخیر همیشه همراه من بود. وقتی نبود که نیاز داشته باشم و او نباشد. واقعیت این است که هنرمند پس از نبود جسمانی تکثیر می شود و با آثارش زنده می ماند. این فقدان را هیچ گاه فراموش نمی نماییم، بابک عزیز خدا نگهدارت باشد و روحت شاد.
دلمان برایت تنگ می شود
مرتضی رنجبران روزنامه نگار و از دوستان نزدیک برزویه نیز عنوان کرد: خاطرات بابک تمام نمی گردد. به بابک برزویه می گویم که می دانم اینجا هستی و دوربین به دست داری. دلمان برای تو تنگ می شود و تو را که یک وطن پرست حقیقی بودی هیچ گاه فراموش نمی نماییم. دلت برای فرهنگ و هنر ایران همیشه می تپید و امیدواریم یادت همیشه مانا باشد.
آرش برزویه برادر بابک برزویه نیز به نمایندگی از خانواده او اظهار داشت: من از جانب فرزین برزویه پدرم و برادر و خواهر بابک و خودم و فرزندان و همسر بابک تشکر خودم را از شما و دست اندرکاران این مراسم باشکوه اعلام می کنم. خاطرات زیادی از او دارم. ۲۰ سال قبل عکسی از بابک در جشنواره ای اسپانیایی برگزیده شده بود و توانست در مدت کوتاهی ویزا بگیرد و من با تعجب به او گفتم آیا می توانی تنها در این سفر از پس زبان اسپانیایی بربیایی و وی گفت مهم این است به نمایندگی از هنر ایران در این مراسم حضور داشته باشم و نام ایران در مراسم بهتر منعکس شود. او برادر مهربان و کوشایی بود و دلسوزی زیادی داشت و به همه کمک می کرد. عاشق عکاسی و سینما بود و برای آن تلاش زیادی کرد. او به سبب سکته مغزی هشت ماه اخیر مشکلات زیادی داشت و متاسفانه تقدیرش بر این بود که بار سفر ببندد.
در اختتام قابی با حضور اعضای خانواده بابک برزویه کنار پیکر او ثبت گردید.
در اختتام نماز میت بر پیکربرزویه توسط حجت الاسلام و المسلمین حشمتی قرائت شد و پیکر زنده یاد برزویه با همراهی حاضران راهی قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) شد.
حضور گسترده عکاسان و همکاران این هنرمند فقید از نکات شایان ذکر این مراسم بود.
لازم به ذکر است در این مراسم اعلام گردید آیین روز تولد بابک برزویه روز ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ در خانه هنرمندان ایران انجام خواهد شد.
محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه هنرمندان ایران، سید مجید پور احمدی مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، مجید رجبی معمار، عباس سجادی، سیامک انصاری، هانا کامکار، یونس شکرخواه، کوروش سلیمانی، کیوان کثیریان، آسیه مزینانی، رائد فرید زاده، الهام پاوه نژاد، حسن شجاعی، مجید ناگهی، مسعود سلامی، مجید توکلی، مازیار شیخ محبوبی، لیلا رنگرزان، مرتضی رزاق کریمی، بابک چمن آرا، حسن غفاری، علی لک پوریان، اردشیر شلیله، عدنان شاه طلایی، علیرضا شجاع نوری، امیرشهاب رضویان، مریم دوستی، مسلم برزگر زاده، جواد افشین نژاد، محمد فرنود، علی نیک رفتار، سیدرسول صادقی، مهوش وقاری و… از دیگر چهره های حاضر در این مراسم بودند.