به گزارش آبنما کار تازه ترین کنسرت گروه موسیقی قوالی نجم الدین کشور افغانستان در حالی میزبان علاقه مندان در تالار اندیشه حوزه هنری بود که از آلبوم جدید این گروه توسط مرکز موسیقی حوزه هنری رونمایی گردید.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، کنسرت گروه موسیقی قوالی «نجم الدین» کشور افغانستان که طی ماه های اخیر با حضور برخی از هنرمندان افغانستانی ساکن ایران فعالیت خویش را شروع کرده است، به خوانندگی آصف حبیبی، جواد تابش و عبدالقادر عزیزی و به سرپرستی هوشنگ جاوید در ایام بیست و ششم و بیست و هفتم اسفند ماه در حوزه هنر ی برگزار گردید.
همزمان با برگزاری این دو کنسرت آلبوم جدید این مجموعه موسیقایی هم با حمایت مرکز موسیقی حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی به صورت رسمی رونمایی گردید.
آصف حبیبی از خوانندگان برجسته موسیقی افغانستان است که در این کشور به «بلبل هرات» شهرت دارد. جواد تابش هم از شاگردان الطاف حسین، قوال شناخته شده دنیای موسیقی است. عبدالقادر عزیزی هم همچون هنرمندان شناخته شده این عرصه است که در چارچوب همیار آیین قوالی با این مجموعه همکاری می کند.
گروه قوالی «نجم الدین» در این کنسرت کوشش کرد تا با تلفیق متن های شعرهای آیینی شاعران معاصر ایرانی با آوازهای هراتی به تجربه جدیدی برسد تا به این بهانه مبحث گسترش زبان و ادبیات آئینی پارسی معاصر هم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد.

قوالی یکی از گونه های در رابطه با موسیقی عرفانی است که به شکلی با عبادت آمیخته و در کشورهایی چون هند، پاکستان و افغانستان رواج دارد. آن گونه که در منابع مکتوب آمده، موسیقی قوالی ابتدا در زیارتگاه های صوفیان اجرا می شده و بخش مهمی از مراسم سماع بوده و طی روندی مشخص به موسیقی مذهبی و عارفانه آسیای شرقی تبدیل گشته است.
هوشنگ جاوید پژوهشگر موسیقی نواحی ایران و مدیر هنری این پروژه موسیقایی طی برگزاری این دو کنسرت درباره موسیقی کشور افغانستان و اجرای گروه موسیقی «نجم الدین» ضمن عرضه توضیحاتی مشروح از شکل گیری موسیقی در کشور افغانستان اظهار داشت: در این مجموعه کوشیده ایم تا با تاکید بر ادبیات آئینی معاصر ایران و انتخاب شعر از مجموعه های سروده شان، با مبحث مهدویت و انتظار، آنرا با نغمات راگ های کاربردی در هنر قوالی و همینطور آوازهای هراتی و به تنظیم کشیدن به سبک موسیقی ایرانی، به یک نوآوری در جهت رضایت مخاطب برسیم، و شکلی نو برای نزدیک کردن مخاطب ایرانی به نغمه های شرقی کشورهای پارسی زبان همراه با شعر معاصر آئینی ایران پدید آوریم.

غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی هم که در دومین شب از برگزاری این کنسرت بعنوان میهمان ویژه در برنامه حضور یافته بود، ضمن قدردانی از برگزارکنندگان این کنسرت بیان نمود: خوشبختم که کشور جمهوری اسلامی ایران میزبان یک گروه قوالی از کشور همسایه، هم زبان و هم کیش ما یعنی افغانستان است. شما می دانید که با اتفاقاتی که در این کشور افتاده کار برای این دوستان هم دشوار شد. به هر حال بنده نزدیک پنجاه سال است که با این هنر قوالی آشنا هستم. از طرفی بنده سفرهای گوناگونی به کشور هند داشتم و هربار که به دهلی می روم، بر خود واجب می دانم که بر سر آرامگاه نظام الدین اولیا و امیرخسرو دهلوی حاضر شوم و در یکی از قوالی هایی که مرتب در آن مکان برگزار می شود، شرکت کرده و از آن استفاده کنم.
وی اضافه کرد: این قوالی ها حتی امروز که زبان فارسی در هند و پاکستان رونق و رواج گذشته خویش را ندارد، غالباً در زبان فارسی است و کم اتفاق می افتد که یک مجلس قوالی برگزار گردد که شعر فارسی در آن خوانده نشود. این قوالی هنری است که میراث زبان فارسی در شبه قاره هند را عرضه می کند. زبان فارسی به مدت هشتصد سال در هند بعنوان زبان رسمی دربارها و زبان مشترک همه اقوام هند بوده است و همان گونه که در کشور خودمان زبان مشترک اقوام ایرانی فارسی بوده، در هند هم زبان مشترک اقوام متعددش زبان فارسی بوده است. حتی کتاب های دینی هندوها هم به زبان فارسی ترجمه شده اند. در این چارچوب افغانستان که اساساً به شکلی زادگاه زبان فارسی بوده است. همین شاهنامه فردوسی در غزنه افغانستان امروز سروده شده اند که در آن روز جزو قلمرو بزرگ ایران فرهنگی بوده است.

رییس فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در بخش دیگری از صحبت های خود اظهار داشت: این قوالی هنری است که کاملاً با فرهنگ اسلامی، ایرانی، افغانی و هندی تناسب دارد و همیشه در جمهوری اسلامی ایران بنده به این فکر می کردم که چرا ما قوالی را تبلیغ و ترویج نمی کنیم؟ چرا تلاش هایی برای بومی سازی قوالی انجام نمی دهیم؟ چرا در این چارچوب نگاه به شرقی که میراث خودمان در آنجاست نداریم؟ چرا همیشه برای نوآوری نگاهمان به غرب باشد؟ این قوالی می تواند با بررسی های لازم تبدیل به شکلی از هنر آیین در کشورمان شود که اشعار آیینی در چارچوب این گونه هنری به مخاطبان عرضه شود.
حدادعادل در انتها صحبت های خود توضیح داد: من امیدوارم حضور این گروه و زحمت هایی که دوستان در این حوزه انجام می دهند، سبب شود که روی این مسئله مطالعه بیشتری شود و گروههای ایرانی هم وارد اجرای این گونه موسیقایی شوند تا ما شاهد عرضه جدیدی از شعر آیینی در موسیقی باشیم. من به سهم خودم به این گروه موسیقی خوش آمد می گویم و امیدوارم مشکلاتشان برای اقامت در ایران برطرف شود. بنده نگران زبان فارسی در افغانستان امروز هستم ولی اطمینان دارم این دوستانی که امروز از افغانستان به کشور ما آمده اند اجازه نخواهند داد که زبان فارسی در افغانستان به سرنوشتی گرفتار شود که دو قرن پیش در هند و پاکستان دچارش شد.

منبع: abnamakar.ir