لباس ویرانی را از تن این برج ها درآورید

ویرانی در کمین برج ها و قلعه ˮاردمینˮ ساوه نشسته است. یک دهه می شود که درباره نابودی کامل این بنای قاجاری هشدار می دهند، اما هنوز ناجی ای پیدا نشده است.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، قلعه و برج های اردمین که مستندات تاریخی قدمت آنرا به دوره قاجاری نسبت داده اند، حدود ۵۸ کیلومتری شمال غربی شهر ساوه در منطقه ای کوهستانی واقع شده است، جایی در دامنه جنوبی رشته کوه رحمان بین سلسله کوه های البرز و زاگرس. بیشتر از یک دهه است که درباره سرعت تخریب این قلعه و برج های اردمین هشدار می دهند؛ سال ۱۳۹۱ در گزارشی که رسانه ای شد از تخریب قلعه اردمین که دارای بخش های اندرونی، ایوان ها، تالارهای شاه نشست و ارسی های گره کاری شده و برج های گوناگون بوده و از معماری اشرافی حکایت دارد، آگاهی داده شد. آن سال ها بخش هایی از قلعه برای دامداری استفاده می شد.
سال ۱۳۹۴ بار دیگر درباره سرعت تخریب این قلعه و آن برج ها اخطار داده و اعلام گردید که جز دامداری، بخش هایی از این بنای تاریخی محل زندگی معتادان شده است.
اهالی اردمین و دوستداران میراث فرهنگی آن منطقه به ایسنا اطلاع داده اند که وضعیت قلعه و برج های اردمین رو به وخامت رفته و با وجود پیگیری های زیاد، فریادرسی وجود ندارد.
داوود منظوری، استادیار دانشگاه، دوستدار میراث فرهنگی و از اهالی اردمین، درباره وضعیت این قلعه به ایسنا می گوید: این آثار باارزش در شرف ویرانی و نابودی کامل قرار دارند. مراجعات مکرر ما اهالی، دهیاری و شورای اسلامی به اداره‌ی میراث فرهنگی ساوه و تهران تا حالا نتیجه ای نداشته است. از شکایت به سازمان بازرسی کل کشور هم نتیجه ای حاصل نشده است.
او همین طور برای تشریح وضعیت حال حاضر قلعه و برج های اردمین، یادداشتی برای ایسنا فرستاد که در آن نوشته است: در محوطه ورودی روستا دو برج بلند قدیمی که نشان از پیشینه تاریخی این روستا دارد، به فاصله اندکی (حدود ۲۵۰ متر) از یکدیگر مشرف به حیاط بزرگ و مصفا با سنگفرش آجری در یک باغ چندهزار هکتاری پردرخت و سرسبز بنا شده اند. این برج ها اقامتگاه ارباب ده، علی اکبرخان ملقب به سیف السلطنه (سرتیپ سیف افشار) و پدرش حسینعلی خان وزیر نظام بوده است. ضلع جنوب شرقی برج ها مشرف به میدان گاه نسبتاً وسیعی است که هم اکنون پایانه مسافربری روستا شمرده می شود. بنظر می رسد این میدانگاه در گذشته محل تجمع افراد و یا جنگجویان تحت فرمان ارباب وقت بوده است. در ضلع شرقی این میدان گاه اسطبلی بزرگ با ظرفیت چندین رأس اسب وجود داشته است.
بالا: نمای اصلی برج ها. پایین: نمای متناظر نیمه تخریب هر برج