در گزارش آبنما کار مطرح شد؛ هنرمند همیشه خطر می کند

آبنما کار: هادی عرب نرمی هنرمند مجسمه ساز معتقد می باشد اتفاقی که موجب شروع کار هنری می شود یک طرف ماجراست اما اتفاقی که شروع کار موجب آن می شود اصل ماجراست؛ هنرمند خطر می کند و ممکنست موفق شود.

هادی عرب نرمی هنرمند مجسمه ساز که سردیس های خیام و فردوسی را ساخته که در جزیره کیش جانمایی شده اند، درباره ساخت این سردیس ها به خبرنگار مهر اظهار داشت: پروژه هایی در این مقیاس معمولاً سفارش دهنده دارند و پیشنهاد می شوند و تفاوت آنها در اشتیاق پذیرفتن یا اختیار رد آنها است. ابتدا مجسمه خیام در تابستان سال ۹۹ پیشنهاد شد و با اشتیاق آنرا پذیرفتم و ماکت آنرا ساختم و حدود ۳ ماه پس از آن برنامه مجسمه فردوسی را که شنیدم ترکیب تقریباً واضحی از آن از خاطرم گذشت و خواستم تا طرح آنرا ارائه کنم. ماکت بسیار کوچکی ساختم و پیشنهاد کردم و آغاز به ساخت ماکت اصلی کار کردم.
وی اشاره کرد: در حقیقت اتفاقی که موجب شروع کار هنری می شود یک طرف ماجراست اما اتفاقی که شروع کار موجب آن می شود اصل ماجراست! هنرمند همیشه خطر می کند و ممکنست موفق شود، شاید هم موفق نشود!

عرب نرمی درباره خاصیت های این مجسمه ها نیز توضیح داد: در ساخت این مجسمه ها هماهنگی با اثر دیگری که قبلاً در منطقه نصب شده بود مد نظر قرار گرفت. این اثر با عنوان «شیخ عطار نیشابوری» اثر آقای محمدحسین ماموریان بود که از سال ها قبل در یکی از اسکله های جزیره کیش نصب شده بود. من در مجسمه «خیام»، فرم و ترکیب این اثر را هماهنگ با مجسمه عطار انتخاب کردم. در انتخاب صورت و شخصیت پردازی اثر به احترام و توجه به اثر استاد ابوالحسن خان صدیقی، از پیشنهاد ثبت شده او برای چهره خیام استفاده کردم. از طرفی چون در پشت اثر نیز مجسمه از طرف قایق های شناور در دریا زاویه خوانش خنثی پیدا می کرد، پشت سر فضایی معماری گونه ایجاد کردم که در نگاه اول هندسه و طراحی بنای آرامگاه خیام اثر باارزش مهندس سیحون را یادآور می شود. همین طور امکان ورود به این فضا و نشستن درون مجسمه، نگریستن به آسمان از سقف مشبک بالای سر و همین طور نگریستن به دریا و دمی با تعمق گذراندن در خلوت را فراهم می آورد. (امروز ترا دسترس فردا نیست / و اندیشه فردات به جز سودا نیست / ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست / کاین باقی عمر را بها پیدا نیست)
وی درباره مجسمه فردوسی نیز اظهار داشت: فردوسی قله ای بلند در ادبیات فارسی است که خود می گوید «برافکندم از نظم کاخی بلند». در ترکیب فرم هایی که در دستار، صورت و ریش فردوسی استفاده شده تلاش کردم زیبایی را در کنار شکوه و صلابت این قله و آن کاخ بلند فرانمایی کنم. در صورت و شخصیت پردازی همچنان به پیشنهاد استاد صدیقی توجه داشتم که در نظر مخاطب پذیرفته شده و آشنا است. در مجموع هر دو مجسمه فردوسی و خیام، شباهت هایی با هم دارند که می تواند به شباهت این دو فرزانه ارتباط داشته باشد و هیچکدام شاعری شوریده و عارفی سرمست نیستند.
این هنرمند مجسمه ساز اضافه کرد: ارتفاع این آثار شش متر در نظر گرفته شده و ابعاد افقی آثار به نسبت طرح متفاوت می باشد. متریال آثار به سبب شرایط زمان و بودجه معمولاً کامپوزیت در نظر گرفته می شود.
عرب نرمی در آخر در پاسخ به این که کدام یک از مجسمه های خیام و فردوسی کارهای بهتری هستند، اظهار داشت: به نظر من در میان مجسمه هایی که از فردوسی و خیام تولید شده است بدون شک آثار استاد صدیقی هنوز بهترین هستند. کافی است بدون هیچ تزئین اضافه، بدون هیچ جزییات اضافه، بدون هیچ کوشش اضافه، بدون هیچ تحمیل یا اغوایی! دقت کنیم که تعریف خوب می شود همین؛ مجسمه خوب، متریال خوب، فضای ارائه خوب، همه چیز کافی!
هادی عرب نرمی متولد ۱۳۵۷ نیشابور و دانش آموخته دوره کارشناسی مجسمه سازی و کارشناسی ارشد نقاشی از پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران است. او همین طور از اعضای انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران است.

منبع: