آبنما کار: کیوریتور نمایشگاه عکس عصیان، معتقد می باشد این نمایشگاه رخوت جامعه عکاسی را به چالش می کشد و گروه ققنوس هنر در مورد مباحثی صحبت می کند که به ندرت در جامعه ایرانی اتفاق می افتد.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، نمایشگاه گروهی عکس «عصیان» از روز ۴ بهمن با نمایش آثاری از سارا تهرانی، نسیم فراستی، پروانه عباسی، جواد تبریزچی، ابراهیم عابدزاده، حسین عادل خانی، احسان مرادی و ایمان نخشه به کیوریتوری علی تابش نیا در گالری صا اجرا شد. هنرمندانی که در این نمایشگاه آثار خودرا به نمایش گذاشتند، همگی عضو گروه ققنوس هنر هستند که به روشی نوین در عکاسی اعتقاد دارند و برای توضیح این شیوه نوین، شب گذشته ۷ بهمن برخی از اعضای این گروه به همراه علی تابش نیا در نشستی، به تحلیل و توضیح این شیوه عکاسی برای حاضران پرداختند.
علی تابش نیا در ابتدای این جلسه که شکل نقد و بررسی به خود گرفت، درباره آثار و نحوه تولید آنها اظهار داشت: عکسهایی که در نمایشگاه می بینید، حاصل فرآیند ۴ ساله ای است که هشت هنرمند گروه ققنوس هنر آنرا آغاز نموده و به سرانجام رساندند و همگی آنها، به اندازه یک گالری کار برای ارائه دارند اما تصمیم گرفتیم که این نمایشگاه را به صورت گروهی برگزار نماییم.
به این فکر کردیم در دنیای امروز با پیچیدگی هایی که دارد، شیوه های رایج و سنتی عکاسی جوابگوی بیانی ما نیست و در جایی باید بیان خودرا با سبک های هنری تغییر دهیم به همین دلیل، کوشیدیم با آگاهی قبلی سبک های مختلفی را در عکاسی وارد نماییم
وی در ادامه توضیح داد: در جمع دانشجویان عکاسی درباره سبک های مختلف هنری و خصوصاً نقاشی صحبت می کردیم گرچه عده ای هم بودند که این کار را بی فایده می دانستند. در کنار کلاس دانشگاهی، المان های مختلف را تجربه کردیم و حتی با مطالعه فلسفه، جامعه شناسی و روانشناسی، به تجربه سبک های مختلف هنری پرداختیم. در نهایت به این فکر کردیم در دنیای امروز با پیچیدگی هایی که دارد، شیوه های رایج و سنتی عکاسی جوابگوی بیانی ما نیست و در جایی باید بیان خودرا با سبک های هنری تغییر دهیم به همین دلیل، کوشیدیم با آگاهی قبلی سبک های مختلفی را در عکاسی وارد نماییم.
تابش نیا اشاره کرد: اثر هنری حضور تفکر است، یعنی از نظر ما اندیشه و تفکر خودش اثر هنری است و در این نمایشگاه هنرمند با تفکر و شور هنری که داشته و جهان بینی اش نسبت به جامعه، مبادرت به خلق اثر کرده است که در واقع این نمایشگاه، چکیده بیان تفکری هنرمندان است.
وی تصریح کرد: شور هنری که در مورد آن صحبت کردم، در این نمایشگاه تبدیل به عکس شده است که می تواند در مخاطب ادراک حسی و دیدگاه های تفکری متفاوت ایجاد کند. ما منتظر تعریف یا تمجید نیستیم، از دریافت انتقادات تند هم ترسی نداریم و حتی درصدد توجیه هم برنخواهیم آمد بلکه مطمئن هستیم با تبادل اندیشه به کارهای بهتری می رسیم و البته در صورت نیاز در ارائه توضیحات تلاش می نماییم.

کیوریتور نمایشگاه عکس «عصیان» در ادامه در مورد دلیل انتخاب عنوان «عصیان» برای نمایشگاهی که آثارش بیشتر نمایش دهنده استحاله انسان امروز در شرایط اجتماعی است، اظهار داشت: پایه گذاری گروه ققنوس و این نمایشگاه ضمن اینکه برمبنای تفکر شخصی است، در عین حال برداشتی از جامعه عکاسی ایران نیز دارد. ما معتقدیم به رغم رویدادهای متنوع هنری در کشور در عرصه عکاسی، سردمداران و پیشکسوتان در بازدهی کاری شان پیشرفتی ندارند و از دید ما حداقل طی ۲۰ سال اخیر، شاهد حرکتی که با هنر و اندیشه جهانی درگیر باشد نیستیم. ما به صورتی رخوت جامعه عکاسی را به چالش کشیده ایم و گروه ققنوس هنر در مورد مباحثی صحبت می کند که به ندرت در جامعه ایرانی اتفاق می افتد، چونکه فکر می نماییم در هر عرصه و دوره ای اگر اتکای ما بر اساس نظریات قدیمی باشد، کار خاصی نمی توانیم انجام دهیم.
وی اضافه کرد: می خواستیم بگوییم که می توانیم سبک جدیدی را برمبنای بیان هنرمندانه پیدا نماییم که بیان کننده تفکر هنرمند باشد.
تابش نیا درباره تکنیک به کار رفته در خلق آثار این نمایشگاه نیز توضیح داد: در خلق این آثار از تکنیک های مختلفی بهره گرفته شده است، حتی سبک های مختلفی همچون امپرسیونیت و اکپرسیونیست را هم می توان در این آثار دید اما قانون گروه ققنوس، ثبت عکس با یک شاتر است و هر نوع تلاشی برای ثبت عکس با یک کلیک دوربین و بدون فتوشاپ آزاد است. چهار سال پیش که این کار و حرکت آغاز شد کارهای خوبی به ثبت نمی رسید اما با این سبک به تدریج، ارتباط بهتری برقرار کردیم.

سردرگمی و پریشانی می تواند مقدمه عصیان باشد، عصیانی که اتفاقاً جامعه ما به آن نیاز دارد که البته باید در درون افراد رخ دهد تا به وضعیت روشنی برسند.
احسان مرادی از عکاسان این نمایشگاه نیز در سخنانی اظهار داشت: سردرگمی و پریشانی می تواند مقدمه عصیان باشد، عصیانی که اتفاقاً جامعه ما به آن نیاز دارد که البته باید در درون افراد رخ دهد تا به وضعیت روشنی برسند. خیلی از بازدیدکنندگان از این نمایشگاه بیان کرده اند که اتفاقاً این عصیان را در آثار دیده و درک کرده اند. نمایشگاه با این دیدگاه بود که عصیان درونی هنرمند را نشان دهد و نمی خواستیم عصیان جامعه را نمایش دهیم.
وی درباره ارتباط سردرگمی و عصیان در عکس ها، بیان کرد: در فرآیند زمانی هستیم که به عصیان نیاز داریم و تنش ها در عکس ها انتقال پیدا کرده است و مخاطب سرکشی را حس می کند. سردرگمی فاصله بسیاری با عصیان ندارد و مطمئناً از سردرگمی به عصیان می رسیم.
حسین عادل خانی در پاسخ به پرسشی در مورد اینکه چرا در این نمایشگاه برخی کارها در فضای فردی است و برخی دیگر جمعی، اظهار داشت: ما پیش از اینکه عکس بگیریم نگاه می نماییم، درک می نماییم و بعد آنرا ثبت می نماییم اما همیشه برای من سوال بود که چرا در حالت عادی و زمان هایی غیر از موقع عکاسی، نسبت به هم و موضوعات اجتماعی این همه بی تفاوت هستیم بنا بر این وقتی عکسی ثبت می شود فکری را در مخاطب ایجاد کند. این افراد هستند که جامعه را می سازند، پس پراکندگی و آشفتگی فردی را در جامعه هم می توان دید و بالعکس.
ایمان نخشه دیگر هنرمند حاضر در این جلسه هم درانتها نشست اظهار داشت: در واقع انسان از منظر ۸ هنرمند موضوع این نمایشگاه است. این در حالیست که ما نخواستیم هر کدام به صورت مجزا، استیتمنتی برای حضور در نمایشگاه ارائه نماییم چوی جای آن نبود. کارهای من به پریشانی انسان امروز می پردازد و معتقدم که در دوره ای هستیم که بین بدی و خوبی مانده ایم و اشتباه است که فکر نماییم حد وسطی هم وجود دارد. من نمی توانم به خودم بطور قطع بگویم خوب یا بد. البته فکر می کنم چیزی که مهم می باشد، این است که سرگشتگی و خوددرگیری سبب می شود انسان یک پله جلو برود.

منبع: آبنما کار