در پنجاه و هشتمین دوره؛ غرفه ایران در بینال هنر ونیز افتتاح شد، نمایش آثار سه هنرمند

آبنما کار: غرفه ایران در پنجاه و هشتمین بینال ونیز با شعار از بودن و سرودن امروز جمعه ۲۰ اردیبهشت ماه با نمایش آثار سه هنرمند راه اندازی شد.

به گزارش آبنما کار به نقل از مهر، غرفه ایران در بینال ونیز با عنوان «از بودن و سرودن» جمعه ۲۰ اردیبهشت ماه با حضور هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی، احسان آقایی رئیس موزه هنرهای معاصر تهران و هنرمندان در میدان سن مارکو ونیز راه اندازی شد.
رضا لواسانی با اثر «زندگی»، سمیرا علیخانزاده با اثر «شبح صلب خاطره» و علی میرعظیمی با اثر «شاهد آواز» از ایران در پنجاه و هشتمین بی ینال هنر ونیز حضور دارند.
تاکنون مدیران گالری ها، موزه ها و خبرنگارانی همچون یوآخیم گیر، مدیر گالری ملی برلین، آندره آ دل گو تریکو، مدیر دپارتمان هنر معاصر دانشگاه برارا میلان، دورتو بریل، کیوریتور موزه برلین، تیم کرن ول، Art newspaper و تعدادی از ایرانی ها مقیم ایتالیا و خبرنگاران رسانه های ایتالیا قبل از افتتاحیه رسمی از غرفه ایران در بی ینال ونیز دیدن کردند.
پیش از این، سه هنرمند حاضر در بینال ونیز در نشستی درباره کارهای خود توضیحاتی به خبرنگاران نمایش کردند. رضا لواسانی یکی از هنرمندان حاضر در رویداد پنجاه و هشتم ونیز درباره کارش اظهار داشت: عنوان اثر من، زندگی است و چون در حوزه زبان فارسی و شعر سال ها فعال هستم و کارهایم بطور پیوسته در این حوزه می باشد و بیشترین تلاش من این است که در تصاویرم شعر و زبان را به نمایش بگذارم. ابعاد این کار، ۱۷ متر است و پاپیه ماشه با مواد بازیافتی کار شده است.

اثر «زندگی» از رضا لواسانی
سمیرا علیخان زاده دیگر هنرمند حاضر در ونیز بیان کرد: ۲ سال پیش نمایشگاهی از آثارم در گالری اثر انجام شد و وقتی قرار شد برای ونیز کار بدهم، اهتمام کردم کاری ویژه انجام دهم. «شبح صلب خاطره» عنوان اثرم است که در مورد نبودن آدم ها در عکس ها است. این کار ۵ لته است که روی دیواری ۱۱ متری نصب می شود و به سبب نقش بستن خاطره شبح وار آدم ها نامگذاری شده است.

اثر «شبح صلب خاطره» از سمیرا علیخان زاده
چیدمان «شاهد آواز» عنوان اثر علی میرعظیمی است. وی در مورد این اثر اظهار داشت: سینما را خیلی دوست دارم و از جانب دیگر نوشتار و مدیوم هنر استعاره ای است که قبل و بعدش را شدت می بخشد. این کار بطور مشخص از حدود سه سال پیش شروع شده و روی مفهومی سینمایی ادبی کار می کند و شات ریورس شات را نمود می دهد که تاثیرگرفته از آثار ژان لوک گدار درباره بوسنی و فلسطین است. خام بودن متریال در این کار بسیار مهم می باشد و از آهن، چوب، شیشه، سلفون، لامپ و … بهره برده ام.

منبع: