درگذشت یک باستان شناس – ایران شناس بلژیکی درگذشت ایران شناسی که تاریخ مریوان زیر پایش بود

به گزارش آبنما کار یک دیرینه شناس خبر داد: «الکساندر تورووتس» دیرینه شناس بلژیکی متخصص عصر آهن در ایران که پس از انقلاب اسلامی همه تمرکز خویش را همراه با تیم ایرانی دیرینه شناس روی «گورستان اشکانی زردویان» مریوان گذاشته بود، دارفانی را وداع گفت.
محمد معصومیان – دوست و همکار تورووتس – در گفتگو با ایسنا، توضیح داد: «الکساندر تورووتس» که تحصیلات دانشگاهی خود در رشته دیرینه شناسی از بروکسل بلژیک آغاز و مدرک دکترای خود در این رشته را از دانشگاه از سوربن پاریس گرفت. او دیرینه شناسی بود که به واسطه ی سال ها پژوهش در محوطه های تاریخی در قبل و پس از انقلاب اسلامی، علاوه بر فعالیت در این عرصه، در ایران شناسی هم مقالات گوناگونی منتشر نمود. در ۳۱ خرداد امسال به علت سرطان دستگاه گوارش در گذشت، اما خانواده ی وی در یکی دو روز گذشته خبر وی را به دوستان و تیم دیرینه شناسی «زردویان» در ایران اطلاع دادند.
این دانشجو دکتری دیرینه شناسی دانشگاه تهران با بیان این که «تورووتس» متخصص معماری عصر آهن بود و تمرکز اصلی وی در طول چند سال قبل بیشتر، روی مسیرها، راه ها و مطالعات دوره ی آشوری بود، ادامه می دهد: وی در مطالعات خود، مسیرها و راه های آشوری را که ورود به ایران از کدام گذرگاه ها انجام می شده و ارتباط های ایران در عصر «آهن 3» را مورد مطالعه قرار می داد، همینطور آخرین کار میدانی وی در سال ۹۶ در مریوان به همراه من در «گورستان پارتی زردویان در مریوان بود.
او با تاکید بر این که این دیرینه شناس بلژیکی، پس از انجام مطالعات مختلف در این محوطه ی تاریخی در مریوان، برای تکمیل مطالعات خود چند بار دیگر هم به ایران سفر کرده بود و نتایج آنها را همینطور در سنندج به من عرضه کرده بود، می افزاید: تورووتس در آخرین همایش دیرینه شناسی که سال ۲۰۱۸ در مونیخ شرکت کرد در همایش دیرینه شناسی ایکانه درباره ی نتایج این کاوش هایش در مریوان صحبت کرده بود.

وی با اشاره به این که تورووتس قصد داشت برای انجام مطالعات بیشتر در چارچوب یک پروژه به آذربایجان سفر کند و با عده ای آذری زبان کار مشترکی داشته باشد، ادامه می دهد: اما بیماری به وی اجازه انجام این کار را نداد. هر چند گاها خبر می رسد حال او بهتر شده است و ما امیدوار بودیم فصل جدیدی از مطالعات مان را در این محوطه را آغاز نماییم، حتی وی قول داده بود تا پاییز امسال به ایران برگردد و در دو همایش «باستان شناسان جوان» و «اولین دوره همایش سنندج عصر آهن شمال غرب ایران» شرکت نماید.
معصومیان با اشاره به علاقمندی زیاد ورووتس به ایران و ارتباط عاطفی ویژه ای که او با ایرانیان داشت، به نقل از «سجاد علی بیگی» – عضو هیات علمی گروه دیرینه شناسی دانشگاه رازی- درباره ی الکساندر ورووتس اظهار داشت: «او مقالات گوناگونی درباره دیرینه شناسی ایران نوشت، متخصص معماری عصر آهن بود و مطالعات او درباره ی دیرینه شناسی در این دوره بود. وی همینطور مطالعات موردی روی مهرهای «کل نسار»، «سفال های گورستان ب سیلک»، معماری «چغازنبیل» و معماری «اورارتویی روی محوطه معبد مرکزی نوشیجان» داشت.
همکار تورووتس در محوطه ی تاریخی «زردویان» مریوان با اشاره به این که این باستان شناسِ بلژیکی مدیر داخلی مجله ایرانیکا بود، اظهار می کند: او عمیقا ایران را دوست داشت و کسی بود که در این سال ها کوشش کرد تا چراغ ایران شناسی در دانشگاهی در بلژیک روشن بماند، امروز با نبود او گرفتار فقدانی شده ایم که امکان دارد تلاش های وی در گذشته در حوزه ایران شناسی در این کشور را با قدری مشکل مواجه کند.