از نسل جدید کسی حتی نام این غذا را نمی داند

آبنما کار: محقق ابرکوهی اظهار داشت: «مُطَنجینه» و «دَرَنجوش» دو غذایی هستند که کاملاً فراموش شده و از نسل جدید کسی حتی نام آنها را هم نمی داند.
به گزارش آبنما کار به نقل از ایسنا، با پیگیری های اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان ابرکوه، یکی از غذاهای سنتی این شهر به نام «دَرَنجوش» در لیست آثار ملی ناملموس به ثبت رسید.
خورشت مُطَنجینه، دَرَنجوش، دَمپُخت اَلُم، کُماچِ توتی، خورشت صغری خانم، آش شُرشُرُک ذرت، گیپو، آش و خورشت ریزدارتُرش همچون غذاهای سنتی ابرکوه است که اغلب به فراموشی سپرده شده بود اما با مطالعه و تحقیقات «حامد اکرمی» یکی از پژوهشگران این حوزه مجدداً شاهد احیای بعضی از این غذاهای سنتی مانند َرَنجوش هستیم.
اکرمی اظهار نمود: «مُطَنجینه» و «دَرَنجوش» دو غذایی هستند که کاملاً فراموش شده و از نسل جدید کسی حتی نام آنها را هم نمی داند که خوشبختانه با تحقیقات بسیار و تلاش های شبانه روزی موفق به تهیه پرونده این غذاها شده و با همت میراث فرهنگی جهت ثبت ملی به سازمان مربوطه ارسال کردیم که در نهایت دَرَنجوش به ثبت ملی رسید.
وی در رابطه موارد مصرف این غذای سنتی اظهار داشت: در قدیم درنجوش بیشتر برای پذیرایی از مهمانان مجالس عزاداری و جشن های عروسی مورداستفاده قرار می گرفت.
این محقق ابرکوهی، قدمت درنجوش را بیشتر از نیم قرن عنوان نمود و در ارتباط با شیوه طبخ آن اظهار داشت: برای پخت این غذا از موادی همچون بادمجان، سیر، پیاز، نرمه برنج، لپه، ادویه جات، سبزی محلی و گوشت گوسفندی استفاده می شود که آشپز باید هر کدام را جداگانه طبخ کرده و سپس بکوبد.
وی بیان کرد: سپس مواد پخته شده را باید به ترتیب در آب جوش وارد کرده و مرتب آنرا هم بزنند و البته در همین راستا نام قدیمی این غذا «در هم جوش» بوده که رفته رفته به «درنجوش» تغییر کرده است: درنجوش نوعی غذای کامل است که مصرف آن به همراه نان تازه، بسیار لذت بخش است و خواص بسیاری باز دارد.